Ήρθε η ώρα να δραπετεύσουμε από τα κελιά μας για να τα σώσουμε

Μια προσπάθεια να εξανθρωπίσω τα ζώα, να φέρω στο προσκήνιο τις δοκιμασίες τους σε διάφορες καταστάσεις, είτε αιχμάλωτα είτε ελεύθερα, ξεκινώντας με ζώα σε μια βιομηχανία παραγωγής γούνας, συνεχίζοντας με εκείνα στα εργαστήρια ζωοτομίας, σε εκείνα στις βιομηχανίες παραγωγής κρέατος, σε εκείνα στην άγρια φύση, και τέλος στους αγαπημένους μας οικιακούς συντρόφους. Συγγενεύω μαζί τους και νιώθω συμπόνια. Εσείς;

Είναι πεταμένος στο έδαφος και πατημένος και από αυτή τη στιγμή νιώθω ένα βάρος στο στήθος μου. Είναι κρεμασμένος από τα πόδια και δαρμένος, το δέρμα του αφαιρείται σε ένα κομμάτι, και από αυτή τη στιγμή νιώθω ένα χέρι να μου ξεριζώνει την καρδιά. Τον βλέπω να κοιτάζει ψηλά, μια ματωμένη μη αναγνωρίσιμη μάζα κρέατος που έχει κατά κάποιο τρόπο επιζήσει από αυτό το βασανιστήριο, και πνίγομαι και αργοπεθαίνω μαζί του. Έχει μόλις γεννήσει τα παιδιά της αλλά είναι ακινητοποιημένη σε ένα κλουβί και γνωρίζει τη μοίρα τους. Το μυαλό της την έχει εγκαταλείψει εδώ και πολύ καιρό αλλά ένα μέρος της λογικής της παραμένει, το ένστικτο για επιβίωση είναι εκεί, το ένστικτο της για αγάπη είναι ζωνανό. Σε μια πράξη ευσπλαχνίας, σκοτώνει τα μικρά της, απαλάσσοντάς τα από μια ζωή πόνου και βασανισμού σε ένα κελί. Και νιώθω την ύπαρξη που δεν έχει ακόμα συληφθεί μέσα μου, και μπορώ να δω ζωή σε αυτήν και αποφασίζω, όπως κι εκείνη έκανε, να κρατήσω το παιδί μου μακριά από τον πόνο αυτού του κόσμου, κι έτσι δεν το γεννώ ποτέ.

Τα βλέπω μέσα από τα κάγκελα των κελιών τους. Έχουν λυπημένα μάτια, απεγνωσμένα για βοήθεια, απεγνωσμένα για κάποιον που θα έρθει να τα σώσει. Έχουν απεριποίητες πληγές στα σώματά τους και κοψίματα στο δέρμα τους. Αιμορραγούν, μα κανείς σε σταματάει να καθαρίσει τις πληγές τους και να τους βάλει επιδέσμους, ούτε τους χορηγείται κάποιο φάρμακο για τον πόνο. Χημικά διοχετεύονται στις φλέβες τους,  συσκευές σαν από έργα επιστημονικής φαντασίας χώνονται στα σώματά τους και τους κάνουν ενέσεις παντού με ένας Θεός ξέρει τι. Αυτές είναι οι μόνες στιγμές ελευθερίας έξω από τα κελιά τους-- στιγμές που τα ακούς να ουρλιάζουν, στιγμές που δε βλέπεις τίποτα άλλο στα μάτια τους εκτός από φόβο, στιγμές που αυτά τα μεγαλοπρεπή, δυνατά πλάσματα είναι υποχρεωμένα να εκλιπαρούν για οίκτο, που δεν έρχεται ποτέ. Το μαρτύριο είναι ατελείωτο, ο φυσικός πόνος δεν σταματά ποτέ, η δύναμη του μυαλού βαθμιαία ελλατώνεται, το σώμα πεθαίνει αργά, προσπαθώντας να πάρει την ψυχή μαζί του. Και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να  κοιτάζω από μακριά γιατί δεν έχω  δικαίωμα να παρέμβω. Μπορώ να ουρλιάξω, αλλά η φωνή μου δεν είναι αρκετά δυνατή, μπορώ να αγωνιστώ για αυτά αλλά οι νόμοι δεν είναι με το μέρος μου. Έτσι με την κάθε ένεση νιώθω ένα τσίμπημα, με κάθε αιμορραγούσα πληγή νιώθω τη δύναμή μου να λιγοστεύει, και με κάθε ένα από αυτά τα ζώα που πεθαίνει για να αντικατασταθεί με χιλιάδες άλλα, ένα μέρος μου πεθαίνει επίσης.

Είναι τόσο ευγενική και ήσυχη, δεν ζητάει πολλά. Το όνειρο της είναι να είναι ελεύθερη στον καθαρό αέρα με φρέσκο φαγητό στα πόδια της. Θέλει απλά να γεννήσει τα μωρά της και να τα δει να μεγαλώνουν, θέλει να επικοινωνεί παρά να είναι μόνη. Αντίθετα αναγκάζεται να μένει έγκυος ενώ δεν είναι έτοιμη, όταν το σώμα της δεν έχει τη δύναμη που χρειάζεται. Είναι γαντζωμένη σε μια μηχανή που κλέβει αυτό που θα έπρεπε να είναι το φαγητό του μωρού της, και μετά της κλέβουν το μωρό της. Δεν θα το ξαναδεί ποτέ. Το έχουν πάρει σε ένα άλλο μέρος όπου ποτέ δεν θα γνωρίσει τη ζεστασιά του ήλιου στο πρόσωπό του, όπου ποτέ δεν θα πιει το γάλα της μητέρας του, όπου ποτέ δεν θα έχει το χώρο για να κινηθεί ή να μεγαλώσει. Η ζωή του θα τελειώσει σύντομα, δεν έχει πολύ χρόνο, αλλά το σώμα της μητέρας του θα το χρησιμοποιούν σαν μηχανή μέχρι να εξαντληθεί και να θεωρηθεί άχρηστο. Και η απώλεια που νιώθουν, το κενό του να μην γνωρίζεις οικογένεια και ελευθερία, είναι κάτι που ξέρω πολύ καλά.

Είναι άγρια και ελεύθερα, έχουν οικογένειες και αγαπούν το νερό, αγαπούν τα βουνά. Αλλά το ένα μετά το άλλο πιάνονται σε οδυνηρές παγίδες, το ένα μετά το άλλο πέφτουν νεκρά από πυροβολισμούς, το ένα μετά το άλλο τα φυλακίζουν και τα χρησιμοποιούν για διασκέδαση, ή χρησιμοποιούν τα μέλη των σωμάτων τους σε τελετουργικά γεμάτα δεισιδαιμονίες και άγνοια . Ο ένας μετά τον άλλο οι πληθυσμοί τους συρρικνώνονται, το ένα μετά το άλλο γίνονται τα τελευταία στο έιδος τους μέχρι που δεν έχει απομείνει κανένα. Το ένα μετά το άλλο πεθαίνουν από δηλητήριο γιατί επιτίθενται στα σπίτια τους και τα καταστρέφουν και δεν έχουν που αλλού να πάνε. Ο "πολιτισμός"  αρχίζει να τους επιβάλλεται βίαια, και το ένα μετά το άλλο εξοντώνονται, φεύγουν, και αναγκάζονται να απομακρυνθούν χωρίς να τους δείχνουν κανένα σεβασμό. Το ένα μετά το άλλο πεθαίνουν από πείνα από έλλειψη καταφυγίου, από αιχμαλώτιση, από περριτό κυνήγι του είδους τους, καθώς τα αντιμετωπίζουν σαν βραβεία ή απειλή. Το ένα μετά το άλλο χάνουν την αξιοπρέπειά τους και δεν τους απομένει τίποτα, νεκρά και ξεχασμένα, εγκαταλειμμένα όταν πια δεν τα έχουν ανάγκη. Και όταν έχουν πάρει το χώρο τους, το ίδιο γίνεται και με τον δικό μου και όταν ο αέρας τους και το νερό τους δηλητηριάζονται, το ίδιο συμβαίνει και με τα δικά μου, και όταν αιχμαλωτίζονται και αναγκάζονται να υποταχθούν, το ίδιο συμβαίνει και σε μένα.

Αυτό που ήθελε πάντα αυτή ήταν να κάνει τον ιδιοκτήτη της χαρούμενο, και αυτό που ήθελε πάντα αυτός ήταν να έχει ασφαλή τον ιδιοκτήτη του. Αντιθέτως, δεν τους παρέχουν τροφή, καθαρό νερό και καταφύγιο. Τα κυνηγούν και τα χτυπούν , τα χτυπούν ανελέητα.  Τα παρατούν έξω στο δρόμο να τα βγάλουν πέρα μόνα τους. Αλλά το μόνο που ήθελαν ήταν ένα ζεστό χέρι να τα κρατήσει κι ένα χαμογελαστό πρόσωπο να τα υποδεχτεί.  Αντιθέτως τους βάζουν φωτιά ή τα πετούν από κάποιο παράθυρο, ή τα παρατούν σε μια λεωφόρο ή τα  πνιγουν. Σε μερικά μέρη, αιχμαλωτίζονται και σφάζονται για φαγητό, αλλά όχι πριν τα βασανίσουν. Αλλά εκείνη είναι τόσο καλή και γλυκιά, και εκείνος θέλει μόνο να παίξει, υπόσχεται να είναι υπάκουος. Δεν προβάλουν αντίσταση, και όταν το κάνουν δεν γίνεται επίτηδες, δεν είναι ακόμα μεγάλα για να αποφύγουν τον αιφνιδιασμό. Και κάθε φορά που γίνεται κατάχρηση της εμπιστοσύνης τους, κάθε φορά  που τα πιάνουν με άπληστους σκοπούς, χάνω την εμπιστοσύνη μου απέναντι στους άλλους, φοβάμαι και δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που λένε.

Νιώθω τον πόνο τους γιατί αυτά είμαι εγώ. Είναι μέρος μου και εγώ είμαι μέρος τους. Είμαστε διαφορετικοί αλλά και ίδιοι παράλληλα. Νιώθουμε φόβο και πόνο, αλλά νιώθυμε αγάπη και ασφάλεια επίσης. Θέλουμε απλώς ελευθερία και οικογένεια, θέλουμε ευτυχία, θέλουμε ζωή. Είναι τόσο απλό. Ξέρω ότι όπως νιώθω εγώ για εκείνα νιώθουν κι εκείνα για μένα  και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσπαθήσω να γίνω ένα μικρό κομμάτι από αυτό που είναι εκείνα, να έχω ένα μικρό μέρος από τη δύναμή τους, ένα μικρό μέρος από την ομορφιά τους, ένα μικρό μέρος απο την ευφυία τους. Έτσι, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσπαθήσω να βοηθήσω, να κάνω κάποιες αλλαγές στη ζωή μου που θα επιφέρουν θετικές αλλαγές στη δική τους, και να ελπίζω πως κάποια μέρα όλοι θα νιώσουμε τον πόνο τους και θα συνηδειτοποιήσουμε τι έχουμε κάνει.

πηγή: the third eye

Ένα μινκ ονειρεύεται πως είναι ελεύθερο

Meatout Day 2010 - Ημέρα Αποχής από το Κρέας 2010

Μέρα: Σάββατο, 20 Μαρτίου 2010
Ώρα: 11:00 - 14:00
Τοποθεσία: Θησείο, σταθμός Η.Σ.Α.Π.

ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ.)
---
Στις 20 Μαρτίου ημέρα εαρινής ισημερίας χιλιάδες ευαισθητοποιημένοι πολίτες σε όλο τον κόσμο, υπέρμαχοι των ζώων και του περιβάλλοντος αλλά και υποστηρικτές της υγιεινής διατροφής, θα καλωσορίσουν την άνοιξη με την 25η διοργάνωση του Meatout Day (Ημέρα Αποχής από το Κρέας). Για την Ελλάδα είναι η δεύτερη χρονιά που συμμετέχει σε αυτή τη διοργάνωση που σκοπό έχει να προωθήσει τα οφέλη της φυτικής διατροφής.
Φέτος τα σύνθήματα θα είναι:

“Change Your Diet - Change The World.” «Άλλαξε τη διατροφή σου – Άλλαξε τον κόσμο»
“Eat for Life – Live Vegan!’’

Για την πρόσφατη επιδημία της γρίπης θεωρούνται ένοχα τα εκτροφεία χοίρων, στα οποία οι συνθήκες που επικρατούν ευνοούν την ανάπτυξή της. Καθημερινές δημοσιεύσεις συνδέουν την κρεοφαγία με ένα σωρό ασθένειες ενώ η Αμερικανική Διαιτητική Ένωση με πρόσφατη ανακοίνωσή της, δηλώνει ότι η φυτική vegan διατροφή είναι υγιεινή, θρεπτική και μπορεί να προλάβει ή και να θεραπεύσει πολλές ασθένειες. Η νέα έκθεση του ινστιτούτου Worldwatch αναφέρει ότι η εκτροφή ζώων ευθύνεται για το 51% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Για όλα αυτά ήρθε η ώρα να πούμε ΟΧΙ στο κρέας και να ανακαλύψουμε τα οφέλη της φυτικής vegan διατροφής.

Με την αναμενόμενη αύξηση του πληθυσμού, η παγκόσμια παραγωγή κρέατος προβλέπεται να υπερδιπλασιαστεί, από 229 εκατομμύρια τόνους το 2001 στους 465 εκατομμύρια τόνους το 2050, ενώ η παραγωγή γάλακτος αναμένεται να αναρριχηθεί από τους 580 στους 1043 εκατομμύρια τόνους.
Αυτό θα είναι πολύ καταστροφικό για το περιβάλλον καθώς θα οδηγήσει στην αύξηση των εκτρεφόμενων ζώων και σε μεγαλύτερη επιβάρυνση του πλανήτη μας. Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ζητούν άμεση αντιμετώπιση της κατάστασης. Οι φωνές για μείωση της κατανάλωσης κρέατος πληθαίνουν καθώς η κλιματική αλλαγή βρίσκεται πλέον στην πόρτα μας.

Το World Watch Institute σε ανακοίνωσή του, αναφέρει ότι η σπατάλη φυσικών πόρων στην κτηνοτροφία (γης, καλλιεργειών, ενέργειας, νερού, χημικών) προερχόμενη από την όρεξη των ανθρώπων για κρέας, είναι η αληθινή κινητήριος δύναμη πίσω από όλες τις βασικές μορφές της περιβαλλοντικής καταστροφής που απειλεί το μέλλον των ανθρώπων: αποψίλωση, διάβρωση, έλλειψη νερού, ρύπανση ατμόσφαιρας και υδάτων, αλλαγή κλίματος, απώλεια βιοποικιλότητας, κοινωνική αδικία, διατάραξη κοινωνιών καθώς και ευρεία διάδοση ασθενειών.

Αλλά και ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) σε έκθεσή του το 2006, αναφέρει ότι η κτηνοτροφία εκπέμπει περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου, ισοδύναμα του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) από ό,τι ο τομέας των μεταφορών.

Ενώ σήμερα ο αριθμός των παχύσαρκων ανθρώπων έχει φτάσει τον αριθμό των ανθρώπων που υποσιτίζονται, αποτελεί ντροπή εμείς να συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τεράστιες ποσότητες σιτηρών κάθε χρόνο ως ζωοτροφή, αντί να ταΐζουμε τους ανθρώπους που λιμοκτονούν.
Κατά τη διάρκεια 2007-2008, 36 τοις εκατό των παγκόσμιων σιτηρών χρησιμοποιήθηκε ως ζωοτροφή (FAO Crop 2008), ενώ την ίδια περίοδο το 70 τοις εκατό της παγκόσμιας παραγωγής σόγιας δόθηκε σε ζώα και μόνο το 16 τοις εκατό καταναλώθηκε από ανθρώπους (USDA Review 2008).
Ενώ δηλαδή άνθρωποι εξακολουθούν και πεθαίνουν από την πείνα, εμείς προτιμάμε να ταΐζουμε τις μπριζόλες μας.

Κάθε χρόνο περισσότερα από 60 δις ζώα-μηχανές κρέατος, έπειτα από μία σύντομη και άθλια ζωή χωρίς να έχουν ζήσει τίποτε από αυτά που η φύση προόριζε για αυτά, καταλήγουν στα σφαγεία όπου με τους πιο απάνθρωπους τρόπους σφαγιάζονται, τεμαχίζονται και παρουσιάζονται ως εδέσματα σε πολύχρωμες συσκευασίες στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Ήρθε η ώρα να αναλάβουμε την ευθύνη των προσωπικών μας επιλογών για να αλλάξουμε την κατάσταση, για να αλλάξουμε τον κόσμο.
Κάθε φορά που καθόμαστε να φάμε, επιλέγουμε αν θα σώσουμε δισεκατομμύρια ζώα από το βασανισμό και το θάνατο, αν θα προστατέψουμε την υγεία μας από τις ασθένειες που προκαλούνται από τα ζωικά προϊόντα, αν θα βοηθήσουμε τον πλανήτη μας που απειλείται από την κλιματική αλλαγή και αν θα βοηθήσουμε στην εξάλειψη της πείνας που σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους κάθε μέρα.

Αυτή την άνοιξη πάρτε τη σωστή απόφαση και πείτε ΟΧΙ στο κρέας και τα ζωικά προϊόντα, πείτε ΝΑΙ στην υγιεινή, συμπονετική, vegan διατροφή.

“Change Your Diet - Change The World.” «Άλλαξε τη διατροφή σου – Άλλαξε τον κόσμο».

Με αυτόν τον τρόπο θα προστατέψουμε το περιβάλλον και την υγεία μας, θα διατηρήσουμε τους φυσικούς πόρους και τη βιοποικιλότητα, θα αποφύγουμε την αποψίλωση των δασών και τη διάβρωση των εδαφών, θα αντιμετωπίσουμε την έλλειψη νερού, τη ρύπανση της ατμόσφαιρας και των υδάτων καθώς και την ευρεία διάδοση ασθενειών.

Το Meatout είναι ένα διεθνές γεγονός που βοηθά τα άτομα να επιλέξουν μια θρεπτική, ηθική διατροφή με φρούτα, λαχανικά, και μη επεξεργασμένα δημητριακά. Ο σκοπός είναι να γίνουν γνωστά στο κοινό τα οφέλη μιας φυτικής διατροφής, προωθώντας τις εναλλακτικές λύσεις για το κρέας και τα γαλακτοκομικά.

Καθημερινά όλο και περισσότεροι ενημερωμένοι άνθρωποι αποφασίζουν να βγάλουν το κρέας και τα ζωικά προϊόντα από τη διατροφή τους καθώς πληθαίνουν οι μελέτες που συνδέουν την κατανάλωση ζωικών προϊόντων με καρδιακές ασθένειες, εμφράγματα, καρκίνο, διαβήτη και άλλες χρόνιες παθήσεις που σκοτώνουν εκατομμύρια κάθε χρόνο.

Το Meatout κερδίζει κάθε χρόνο την υποστήριξη όλο και περισσότερων καταναλωτών, υπέρμαχων για τα Δικαιώματα των Ζώων, ακτιβιστών για το περιβάλλον, δημόσιων προσώπων, επιστημόνων και πολλών άλλων.
Φέτος στην 25η διοργάνωση μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι καθώς σημαντικά βήματα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια.

Όλοι οι μεγάλοι οργανισμοί υγείας ενθαρρύνουν μεγαλύτερη κατανάλωση λαχανικών και φρούτων και μείωση των ζωικών τροφών.
Πολλοί νέοι άνθρωποι πλέον αγκαλιάζουν τη φυτική διατροφή και ο αριθμός συνεχώς μεγαλώνει.
Υποκατάστατα κρέατος και γαλακτοκομικών είναι διαθέσιμα πλέον και συνεχώς προσθέτονται και άλλα, αλλά και εστιατόρια εμπλουτίζουν τους καταλόγους τους πλέον με πολλές χορτοφαγικές επιλογές.
Το Meatout Day (Μέρα αποχής από το Κρέας), ξεκίνησε το 1985 και συντονίζεται κάθε χρόνο από τον FARM έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό. Σκοπός της διοργάνωσης είναι η σωτηρία των ζώων, η προστασία του περιβάλλοντος, η εξάλειψη της πείνας και η βελτίωση της υγείας μας.
Αυτοί είναι και οι λόγοι για τους οποίους όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο επιλέγουν καθημερινά να γίνουν φυτοφάγοι.
Αυτή την άνοιξη ας κάνουμε όλοι τη σωστή επιλογή.

“Change Your Diet - Change The World.” «Άλλαξε τη διατροφή σου – Άλλαξε τον κόσμο».

Τσίρκο με ζώα στη Λάρισα

Το τσίρκο Mundial θα βρίσκεται στη Λάρισα από τις 19/3 μέχρι τις 28/3 στην οδό Καρδίτσας, στην περιοχή γηροκομείου.

Τα ζώα στα Τσίρκα ζουν μια ζωή φυλακισμένα, σε αφύσικες συνθήκες, μέσα στον πόνο, το φόβο και τον εξευτελισμό. ΜΗΝ επισκέπτεστε τσίρκα με ζώα. Η εκμετάλλευσή τους και ο βασανισμός τους πρέπει να σταματήσει!

Απευθυνθείτε στους αρμόδιους φορείς για να ζητήσετε την απαγόρευση των τσίρκων με ζώα στη χώρα μας.

Επιτέλους δικαιοσύνη!

Μεγάλη ποινή επέβαλε το δικαστήριο της Ρόδου στον τσοπάνη που κρέμασε τα δύο σκυλιά για παραδειγματισμό όπως είπε στους θηροφύλακες που τον συνέλαβαν.

Το μονομελές επέβαλε στον "δήμιο" τσοπάνη 9 μήνες φυλάκιση και 2.500 ευρώ πρόστιμο και μάλιστα χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα.

Το δικαστήριο είχε κατακλειστεί από πλήθος πολιτών που χειροκρότησαν στην απόφαση του δικαστηρίου.

Ο εισαγγελέας της έδρας ήταν καταπέλτης κατά του τσοπάνη αλλά και κατά των δήμων της Ρόδου που δεν έχουν φροντίσει για ένα οργανωμένο κυνοκομείο.

Το δικαστήριο επίσης, δεν έκανε δεκτό το αίτημα του τσοπάνη για αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης. 

Ο 62χρονος δράστης πριν από λίγες μέρες είχε κρεμάσει με σύρμα τα 2 σκυλιά απο μια ελιά στην περιοχή Αφάντου της Ρόδου.

πηγή: tvkosmos.gr

Προκλητική διαμαρτυρία Καναδών βουλευτών

Με τον πιο απεχθή τρόπο επέλεξαν οι καναδοί βουλευτές να διαμαρτυρηθούν για την ευρωπαϊκή απαγόρευση της αγοράς προϊόντων που παράγονται από τις φώκιες. Όπως ανακοίνωσαν, θα γευματίσουν τρώγοντας κρέας φώκιας, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό τη συμπαράστασή τους στους κυνηγούς που πλήττονται από το μέτρο.

  

Το εστιατόριο που στεγάζεται πάνω από τη Βουλή των Αντιπροσώπων θα σερβίρει την Τετάρτη - ενώπιον δημοσιογράφων που κλήθηκαν να καλύψουν το γεγονός αλλά όχι και να δοκιμάσουν το μενού - ορεκτικά και ένα γεύμα αποτελούμενο από τρία πιάτα στα οποία βασικό συστατικό θα είναι το κρέας της φώκιας.

"Όλα τα πολιτικά κόμματα θα έχουν την ευκαιρία να δείξουν στη διεθνή κοινότητα την αλληλεγγύη του καναδικού κοινοβουλίου στους κυνηγούς φώκιας", ανέφερε η συντηρητική βουλευτής Σελίν Ερβιέ-Παγιέτ που είχε την πρωτοβουλία για αυτό το "ιστορικό γεγονός", όπως το χαρακτήρισε.

Τον περασμένο Ιούλιο η Ευρωπαϊκή Ένωση κήρυξε εμπάργκο στα προϊόντα που παράγονται από φώκιες, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των Καναδών. Να σημειωθεί ότι παρόμοια μέτρα έχουν λάβει εδώ και καιρό οι ΗΠΑ και το Μεξικό. 

πηγή: newstime.gr

Πεθαίνουν σφαδάζοντας, με σπασμούς

Ο Νεοϋορκέζος συγγραφέας Τζόναθαν Σάφραν Φόερ τρύπωσε παράνομα νύχτα σε εκτροφεία, μίλησε με δεκάδες εργάτες αλλά και ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων. Τώρα, περιγράφει όλα όσα είδε 

«Εating Αnimals». Τρώγοντας Ζώα. Το βιβλίο που κάθε φανατικός κρεατοφάγος εύχεται να μην πέσει ποτέ στα χέρια του. Για να το γράψει, ο 33χρονος Νεοϋορκέζος συγγραφέας, που έγινε με τα δύο προηγούμενα (τα πρώτα) μυθιστορήματά του το αγαπημένο παιδί της νέας αμερικανικής λογοτεχνίας, πέρασε τρία χρόνια «βυθισμένος στην εντατική κτηνοτροφία». Στη διάρκειά τους, ο Τζόναθαν Σάφραν Φόερ χρειάστηκε να τρυπώσει παράνομα μέσα στη νύχτα σε εκτροφεία πουλερικών, να διεισδύσει στα άδυτα σφαγείων, να επιστρατεύσει τη βοήθεια σκληροπυρηνικών ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων, να μιλήσει με δεκάδες ανώνυμους εργάτες της βιομηχανίας. Το έργο των 352 σελίδων που προέκυψε είναι σκληρό. Τόσο που το ένθετο «G2» της «Guardian» συνόδευσε τα αποσπάσματα που δημοσίευσε με την εξής προειδοποίηση: «Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΟΣΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΟΨΕΤΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΟ ΚΡΕΑΣ».
Είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς την εικόνα 25.000- 30.000 πουλερικών στοιβαγμένων μέσα σε μια αποθήκη 15 επί 150 μέτρα. Προσπαθήστε όμως. Φανταστείτε την έκταση, τα δεκάδες χιλιάδες πουλερικά. Κλείστε τον χώρο με τοίχους χωρίς παράθυρα και βάλτε από πάνω ένα ταβάνι. Προσθέστε αυτόματα συστήματα (γεμάτης φάρμακα) τροφής, νερού, θέρμανσης και εξαερισμού. Αυτό είναι ένα εκτροφείο.

Περνάμε τώρα στην εκτροφή. Κατ΄ αρχάς, βρείτε ένα κοτόπουλο που θα μεγαλώσει γρήγορα με όσο το δυνατόν λιγότερο φαγητό. Οι μύες και οι λιπώδεις ιστοί αυτών των νεομεταλλαγμένων «βρώσιμων κοτόπουλων» αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα από τα οστά τους, προκαλώντας δυσμορφίες και ασθένειες. Ένα ποσοστό 1%-4% των πουλερικών θα πεθάνουν σφαδάζοντας, με σπασμούς, από το σύνδρομο του αιφνίδιου θανάτου, μια πάθηση ουσιαστικά άγνωστη εκτός εκτροφείων. Τρία στα τέσσερα θα έχουν κάποιας μορφής πρόβλημα στην κίνηση και η κοινή λογική λέει πως νιώθουν μόνιμα πόνο.

Για τα βρώσιμα κοτόπουλα, αφήστε τους προβολείς αναμμένους περίπου 24 ώρες ημερησίως την πρώτη εβδομάδα της ζωής των νεοσσών. Αυτό τα ενθαρρύνει να τρώνε περισσότερο. Έπειτα κλείστε για λίγο τα φώτα, δίνοντάς τους ίσως τέσσερις ώρες σκοτάδι ημερησίως- ύπνος ίσα ίσα αρκετός για να επιβιώσουν. Φυσικά, τα κοτόπουλα θα τρελαθούν αν υποχρεωθούν να ζήσουν σε αυτές τις αφύσικες συνθήκες για πολύ. Τουλάχιστον τα βρώσιμα κοτόπουλα σφαγιάζονται συνήθως την 42η ημέρα της ζωής τους. Δεν χρειάζεται καν να επισημάνουμε πως το να στριμώχνεις παραμορφωμένα, παραγεμισμένα με φάρμακα, υπερβολικά στρεσαρισμένα πουλερικά μέσα σε ένα βρωμερό, καλυμμένο με περιττώματα δωμάτιο δεν είναι πολύ υγιεινό.

Οι έρευνες. Τύφλωση, βακτηριακές μολύνσεις των οστών, προβλήματα σε σπονδύλους και τένοντες, παράλυση, εσωτερική αιμορραγία, αναιμία, αναπνευστικές ασθένειες και αποδυναμωμένα ανοσοποιητικά συστήματα είναι συχνά προβλήματα στα εκτροφεία. Επιστημονικές έρευνες και στοιχεία της αμερικανικής κυβέρνησης δείχνουν πως σχεδόν όλα τα πουλερικά μολύνονται από Ε coli (κολοβακτηρίδιο κοπράνων) και ένα ποσοστό 39%-75% στα σημεία λιανικής πώλησης παραμένουν μολυσμένα. Ένα 8% των πουλερικών μολύνεται από σαλμονέλα και ποσοστό 70%-90% από έναν άλλο εν δυνάμει θανάσιμο παθογόνο παράγοντα, το καμπυλοβακτήριο.

Πόσο ωραία γεύση μπορεί να έχει ένα ζώο γεμάτο φάρμακα και αρρώστιες; Στην πράξη, τα πουλερικά τρομπάρονται με «θρεπτικά υλικά» και αλμυρά διαλύματα που τους δίνουν αυτά που θεωρούμε όψη, οσμή και γεύση του κοτόπουλου.


«Καμιά φορά ο γδάρτης ανακαλύπτει πως το ζώο έχει ακόμα τις αισθήσεις του...»

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί η βιομηχανία του βοδινού κρέατος δεν αφήνει ούτε καν έναν ένθερμο κρεατοφάγο να πλησιάσει κοντά στις εγκαταστάσεις των σφαγείων της. Σε ένα τυπικό σφαγείο, οι αγελάδες οδηγούνται μέσω ενός επικλινούς διαδρόμου σε έναν μεταλλικό κλωβό. Ο «αναισθησιολόγος» πιέζει ένα μεγάλο αεροβόλο ανάμεσα στα μάτια της αγελάδας. Ένα ατσάλινο μπουλόνι εκτοξεύεται μέσα στο κρανίο της, προκαλώντας συνήθως λιποθυμία ή θάνατο. Κάποιες φορές το μπουλόνι απλώς ζαλίζει το ζώο, που είτε διατηρεί τις αισθήσεις του ή ξυπνάει αργότερα, στη διάρκεια της «επεξεργασίας». Ας μιλήσουμε ανοιχτά: αφαίμαξη, γδάρσιμο και διαμελισμός γίνονται ενόσω τα ζώα έχουν τις αισθήσεις τους. Συμβαίνει όλη την ώρα.

Σε μερικά δευτερόλεπτα, η αγελάδα προχωρά στη γραμμή παραγωγής ώστε να φτάσει στον «αλυσιδά», που δένει μια αλυσίδα γύρω από ένα πίσω πόδι και ανυψώνει το ζώο στον αέρα. Το ζώο μετακινείται τώρα μηχανικά σε έναν «κόφτη», που κόβει την καρωτίδα και μία φλέβα στον λαιμό. Το ζώο μετακινείται ξανά σε ένα «κάγκελο αφαίμαξης» και αφήνεται εκεί για αρκετά λεπτά.

Η διακοπή της ροής του αίματος στον εγκέφαλο του ζώου το σκοτώνει, αλλά όχι ακαριαία.

«Ανοιγοκλείνουν τα μάτια και τεντώνουν τον λαιμό τους πέρα δώθε, κοιτάζοντας τριγύρω, σε αλλόφρονα κατάσταση», εξηγεί ένας εργάτης.

Η αγελάδα μετακινείται κατόπιν στον «γδάρτη»- εκεί όπου αφαιρείται το δέρμα από το κεφάλι της. «Καμιά φορά ο γδάρτης ανακαλύπτει πως το ζώο έχει ακόμα τις αισθήσεις του και αρχίζει να κλωτσάει άγρια. Αν συμβεί αυτό, οι γδάρτες σπρώχνουν ένα μαχαίρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού του για να κόψουν τον νωτιαίο μυελό».

Η πρακτική αυτή, όπως αποδεικνύεται, ακινητοποιεί το ζώο αλλά δεν το κάνει να μη νιώθει τίποτα. Μετά τον γδάρτη, το κουφάρι (ή αγελάδα) προχωράει σε άλλους εργάτες, που κόβουν τα κάτω μέρη των ποδιών του. «Όσο για αυτά που ανασταίνονται, μοιάζουν σαν να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν τοίχους. Και οι εργάτες δεν θέλουν να περιμένουν μέχρι να έρθει κάποιος εκεί να τα βγάλει ξανά νοκ άουτ. Απλώς κόβουν λοιπόν τα κάτω μέρη των ποδιών. Όταν το κάνουν αυτό, οι αγελάδες τρελαίνονται, κλωτσώντας προς κάθε κατεύθυνση».

Το ζώο κατόπιν γδέρνεται, ξεκοιλιάζεται και κόβεται στα δύο. Σε αυτό το σημείο μοιάζει επιτέλους με τη στερεότυπη εικόνα του βοδινού κρέατος- κρεμασμένο απόκοσμα ακίνητο μέσα σε καταψύκτες.

αναδημοσίευση από: tanea.gr