ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΟΙΑ, ΟΧΙ ΚΑΤΙ.
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΚΛΕΒΕΙΣ ΤΟ ΓΑΛΑ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ
Αυτή η σειρά φωτογραφιών θέτει την εξής ερώτηση:
Πως είναι να είσαι ευαίσθητος, έξυπνος, ξεχωριστός, να είσαι ασφαλής, να σε αγαπούν, να είσαι γαλήνιος,να σου φέρονται σαν να είσαι κάποια προσωπικότητα, όπως τα ζώα στα καταφύγια;
Και πως μπορεί να νιώθει το ίδιο πρόσωπο όταν το μεταχειρίζονται απλώς σαν κάτι που το κρατούν έγκλειστο, το ακρωτηριάζουν, και το σκοτώνουν για το βίτσιο κάποιου;
Νιώθεις ό.τι κι εκείνη νιώθει;
Βλέπεις ό,τι κι εκείνη βλέπει;
Ακούς ό,τι κι εκείνη ακούει;
Εύχεσαι ο,τι κι εκείνη εύχεται;
Φοβάσαι ό,τι φοβούνται κι εκείνοι;
Η ζωή μου ξεκίνησε μια μέρα πριν το προσχεδιασμένο τέλος της.
Με λένε Τζάστιν.
Νιώθω, ονειρεύομαι, φοβάμαι, ελπίζω, μιλάω
Σε παρακαλώ ακουσε...
Είμαι ζωντανός, με αγαπάνε, είμαι γαλήνιος, είμαι κάποιος
Είμαι ο Σέρμαν
Ο καθένας έχει έναν άγγελο που του ψυθιρίζει "Ζήσε"!
Είμαι ζωντανη. Με αγαπάνε.
Είμαι η Λίλιαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου