Τα ψάρια είναι συναρπαστικά ζώα
Παρόλο που μπορεί να φαντάζουν τελείως διαφορετικά από εμάς, τα ψάρια είναι πραγματικά επικοινωνιακά και ευαίσθητα ζώα. Ωστοσο, οι άνθρωποι, επειδή συχνα δεν διαθέτουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένο εξοπλισμό για να το καταλάβουν, εύκολα παραβλέπουν την πολυπλοκότητα αυτών των θαλάσσιων ζώων.
Ο Κουστό κάποτε αποκάλεσε τους ωκεανούς τον "σιωπηλό κόσμο", και για χρόνια πολλοί επιστήμονες συμφωνούσαν. Όταν όμως ένας ερευνητής από το εργαστήριο θαλάσσιας βιολογίας του Woods Hole πήγε για υποβρύχια κατάδυση με ένα τροποποιημένο μικρόφωνο, έμεινε έκπληκτος από τον ήχο. Για παράδειγμα, οι ροφοί "γαυγίζουν" όταν εντοπίσουν αρπαχτικά, ένα είδος ψαριού του γλυκού νερού παράγει στεναγμούς για να ζευγαρώσει ενώ το ψάρι hamlet παράγει ήχους κατά τον οργασμό.
Άλλα, όπως το ηλεκτροφόρο ψάρι της αφρικής και της νότιας Αμερικής, επικοινωνούν με τη μετάδοση ηλεκτρικών σημάτων.
Τα ψάρια έχουν τριχοειδή αισθητήρια όργανα στις πλάτες τους τα οποία αναγνωρίζουν δονήσεις και ηλεκτρικά πεδία, επίσης έχουν γευστικούς κάλυκες στο λαιμό τους καθώς και στα χείλη και στη μύτη τους. Χρησιμοποιούν τα στόματά τους με τον τρόπο που εμείς χρησιμοποιούμε τα δάχτυλά μας για να σηκώσουμε αντικείμενα και να τα αισθανθούμε-καθως και για να συλλέξουν τροφή ώστε να φτιάξουν την κατοικία τους και να φροντίσουν τα βρέφη τους (όταν διαισθάνονται κίνδυνο κάποια ψάρια ανοίγουν τα στόματά τους ώστε τα μικρά τους να κρυφτούν μέσα). Για την ακρίβεια, το στόμα του ψαριού έιναι τόσο ευαίσθητο σε ερεθίσματα, που κάθε πόνος που βιώνουν είναι εξαιρετικά έντονος.
Νιώθουν πόνο τα ψάρια;
Καθώς τα ψάρια δεν μπορούν πάντα να εκφράζουν τον πόνο με τρόπο που οι άνθρωποι μπορούν εύκολα να αναγωρίσουν, η κοινή λογική (όπως και οι υδροβιολόγοι) μας λέει ότι τα ψάρια αισθάνονται πόνο. Τα ψάρια μπορεί να μην είναι χαριτωμένα σαν τα σκυλάκια και τα γατάκια, αλλά υποφέρουν, και βιώνουν τον πόνο ακριβώς με τον ίδιο τρόπο
Τα ψάρια έχουν πολυσύνθετο νευρικό σύστημα και όλα τα αισθητήρια όργανα που είναι απαραίτητα για την αίσθηση του πόνου. Είναι κατά συνέπεια λογικό να συμπεράνουμε πως τα ψάρια αισθάνονται πόνο.Μια τριετής έρευνα από ειδικούς επιστήμονες και εκπρόσωπους από οργανισμούς ψαρέματος και κυνηγιού (the Medway Report) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ψάρια, είναι ικανά να πονούν όπως άλλα σπονδυλωτά ζώα.
Είναι υγιεινά τα ψάρια;
Η Βόρεια Θαλασσα, από την οποία αλιεύεται το 40% των ψαριών , έχει μολυνθει σε τέτοιο βαθμό που κάποιοι ψαράδες φορούν προστατευτικές μάσκες για να αποτρέψουν τα εξανθήματα και άλλες δερματικές παθήσεις που μπορεί να επιφέρει η επαφή με το νερό.
Μικρές ποσότητες ψαριών από νερά που δεν έχουν μολυνθεί ακόμα (αν υπάρχουν) πιθανώς να μην σας βλάψουν. Αλλά σε αυτό το σημείο υπάρχουν τρία πράγματα που πρέπει να θυμάστε: πρώτον, έχει ξεκάθαρα εξακριβωθεί ότι τα ψάρια όντως υποφέρουν όταν πιάνονται∙ δεύτερον, το ψάρεμα έχει ήδη καταστρεπτική επίπτωση στο περιβάλλον (ο αριθμός των ψαριών που έχει απομείνει είναι χαμηλότερος από ποτέ)∙ και τρίτον, ό,τι θεωρείται ωφέλιμο από την κατανάλωση ψαριών μπορεί εύκολα να ληφθεί από μια βίγκαν διατροφή. Η ηθική επιλογή είναι προφανής.
Κάποια ζητήματα αναφορικά με τη σφαγή των ψαριών
Τα αλιευτικά σκάφη της Μεγάλης Βρετανίας πιάνουν 500.000 τόνους ψάρια κάθε χρόνο και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες ρυθμίσεις που ελέγχουν τη σφαγή τους.
Πεθαίνουν από σοκ, ασφυξία, συνθλίβονται από το βάρος της ψαριάς και παγώνουν στον στρωμένο πάγο. Πολλά, όπως ο μπακαλιάρος, το σαλάχι και η γλώσσα μπορεί να είναι ακόμα ζωντανά όταν τα βγάζουν στην ξηρά και τα ξεντερίζουν. Τα χέλια σκοτώνονται με το να θάβονται στο αλάτι (παίρνει 2 ώρες) ή τεμαχίζονται και βράζονται.
Τα εκτρεφόμενα ψάρια, όπως ο σολομός και η πέστροφα, αιμορραγούν μέχρι θανάτου με ή χωρίς αναισθητικό. Τις πέστροφες όπως είναι πεινασμένες 3-6 μέρες τις παίρνουν από το νερό και τις πακετάρουν σε πάγο προκειμένου να τις μεταφέρουν στις αγορές.Υποφέρουν για 14 λεπτά μεχρι να πεθάνουν.
Τα ψάρια υποφέρουν εξαιρετικά με το να καρφώνονται, να πετιούνται, να συνθλίβονται ή να ακρωτηριάζονται, και συχνά αφήνονται να πεθάνουν αργά και βασανιστικά απο ασφυξία.
πηγή: nofishing.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου